Konwencja nazewnictwa pojazdów silnikowych
Wszystkie pojazdy silnikowe w Derail Valley są nazywane zgodnie z określoną konwencją nazewnictwa, na przykład DE2-260, S282-730B i tym podobne. Nazwy te składają się z różnych oznaczeń zgrupowanych razem, odpowiednio:
1. Typ układu napędowego
Skrót oznaczający typ układu napędowego. Przykłady:
DM – pojazd z napędem spalinowo-mechanicznym;
DH – pojazd z napędem spalinowo-hydraulicznym;
DE – pojazd z napędem spalinowo-elektrycznym;
BE – pojazd z napędem elektrycznym, zasilany z akumulatorów;
WE – pojazd z napędem elektrycznym, zasilany z sieci trakcyjnej;
S – pojazd z napędem parowym.
2. Układ kół
W pojazdach z napędem spalinowym (D) i elektrycznym (E) układ kół jest reprezentowany przez liczbę napędzanych osi. Osie nienapędzane nie są brane pod uwagę.
3. Możliwości przewozu
Reprezentowana przez litery P, F lub U, oznaczające:
P – możliwość przewozu pasażerów w dowolnym członie pojazdu.
F – możliwość przewozu ładunku.
U – możliwość przewozu przedmiotów użytkowych, jak części pojazdów.
4. Myślnik
Myślnik rozdziela oznaczenie typu pojazdu od oznaczenia cech pojazdu.
5. Obciążenie znamionowe
Reprezentowane przez cyfrę z przedziału 0-9, gdzie 0 oznacza drezynę, 1 - wagon silnikowy, 2-9 - pojazd przeznaczony do ciągnięcia innych pojazdów; wyższa cyfra oznacza większą zdolność pociągową.
6. Dekada produkcji
Reprezentowana przez cyfrę z przedziału 0-9, gdzie 0 oznacza rozpoczęcie produkcji w latach 1900-09 lub wcześniej, 1 - 1910-19, 2 - 1920-29 itd., aż do lat 90. XX w.
7. Oznaczenie seryjne
Reprezentowane przez cyfrę z przedziału 0-9. Pierwszy pojazd danego typu jest oznaczany 0, każdy następny w porządku chronologicznym dodawania pojazdu do floty.
8. Oznaczenie jednostki
Reprezentowane przez litery A-H, zaczynając od początku pociągu, i tylko wtedy, gdy jest ich więcej niż jedna. Litera S oznacza PJT (pomocniczą jednostkę trakcyjną).
Kilka przykładów:
S060-440 – Lokomotywa parowa średniej mocy, produkowana w latach 40. XX w., z sześcioma kołami napędowymi.